BŁOGOSŁAWIONA CELINA BORZĘCKA
zakonnica i założycielka
MODLITWA:
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty obdarzyłeś błogosławioną Celinę niezwykłą czcią wobec Tajemnicy Paschalnej i dałeś jej laskę pełnienia Twojej woli; spraw, za jej przykładem i wstawiennictwem, abyśmy idąc wiernie za krzyżem Twojego Syna, stali się uczestnikami Jego chwalebnego Zmartwychwstania. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
LITURGIA GODZIN
Błogosławiona Celina Borzęcka, z domu Chludzińska, urodziła się w Antowilu, na terenie dzisiejszej Białorusi, w roku 1833. Od młodych lat pragnęła się poświęcić Bogu w życiu zakonnym, ale posłuszna woli rodziców wyszła za mąż za Józefa Borzęckiego. Po śmierci męża, wraz z dwiema córkami wyjechała do Rzymu, gdzie poddała się kierownictwu duchowemu ks. Piotra Semenenki CR, który prowadził ją według duchowości opartej na Tajemnicy Paschalnej. 6 stycznia 1891 roku, wraz z córką Jadwigą, złożyła profesję zakonną, dając początek Zgromadzeniu Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego. Dążąc do odrodzenia społeczeństwa była otwarta na potrzeby wychowawcze, misyjne i ekumeniczne Kościoła. Zmarła w Krakowie, 26 października 1913 roku.
Teksty wspólne o zakonnikach, z wyjątkiem:
GODZINA CZYTAŃ
II Czytanie
Z „Listów” błogosławionej Celiny Borzęckiej
(Rękopisy, Archiwum Generalne Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek, Rzym, Hist. S VIIJ, T3, Nr 11/6 [4326])
Bądźcie szczęśliwe i pogodne, bo Bóg widzi wasze dobre intencje i wasze dobre pragnienia
Postępujmy w życiu, coraz bardziej się od niego się odrywając i w ten sposób zbliżajmy się do wielkiego dnia Zmartwychwstania. Jakie to dobro być już w tym życiu w Zmartwychwstaniu – trwajcie więc w nim, szczęśliwe i spokojne, zgłębiając tę wielką tajemnicę i zmartwychwstając do życia coraz bardziej nadprzyrodzonego. Nie wystarczy objąć tę łaskę samym umysłem, trzeba jeszcze pracy nad sobą i czynów uświęcających duszę opartych na wielkiej pokorze i wdzięczności Panu Bogu.
Błagam Chrystusa Pana, byście już za życia zmartwychwstały w duchu, gdy doznałyście tej wielkiej łaski bycia powołanymi do tak wielkiej i chwalebnej tajemnicy. Przypominajmy sobie słowa naszego Pana: „Pokój mój daję wam”. Musimy go więc podtrzymywać i rozdawać wszystkim wokoło nas, a pokojem tym, jest dobrze rozumiana miłość.
Nie dręczcie się, gdy pomimo starań i najlepszych chęci nie widzicie na razie postępu. We wszystkich naszych pracach i zamierzeniach pamiętajmy zawsze o słowach Boga: „Ciernie i osty ziemia twoja rodzić będzie tobie”. To jest właśnie naszym udziałem i tak być musi. Jako ludzie rozumni, czyńmy spokojnie to, co do nas należy, a następstwa i skutki naszych prac pozostawmy Bogu.
Cóż my wiemy, jakie są Jego plany i zamiary w naszych duszach, w sprawach świata i w naszej pracy? To czy będziemy je widzieć lub nie, należy tylko do Boga. Dlatego wciąż na nowo pracujmy dla Niego, niczym się nie zrażając. To jest pole naszego działania – mieć oczy zamknięte na owoce naszej pracy – a jednak każdego dnia zabierać się na nowo, aby uczynić wszystko, co w naszej mocy. Tak czynił nasz Mistrz, Bóg.
Bądźcie więc radosne i spokojne, Bóg patrzy na wasze dobre chęci, na wasze intencje i w swoim czasie ujrzycie tego skutki. Każda zaś próba, będzie z pożytkiem dla waszej duszy, bo będzie dla was ćwiczeniem w samozaparciu. Co do mnie, nie ma dnia, bym polecając was Panu nie mówiła: „Czyń z nami, co zechcesz, choćbyś wszystko chciał zniszczyć! Z Twej miłościwej ręki gotowa jestem przyjąć wszystko z radością i wdzięcznością”. Nie kłopoczę się więc, ani nie martwię, i o jedno tylko proszę Pana – o wzrost doskonałości dla sióstr naszego Zgromadzenia, bo początek Zmartwychwstania naszych dusz, powinien się rozpocząć już za naszego życia, albowiem nie na próżno uczestniczymy w tak chwalebnej Tajemnicy naszego Zbawienia.
Responsorium: (Kol 3,1-2)
R. Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co jest w górze, gdzie przebywa z Ojcem. * Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
V. Bóg wskrzesił z martwych Chrystusa. Dlatego nasza wiara i nadzieja skierowane są ku Niemu.
R. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.